Logika rozmyta została rozwinięta przez Lotfi A. Zadeh w latach 60 ubiegłego wieku w celu zapewnienia matematycznych zasad i funkcji które były by podobne do ludzkiego języka. Logika rozmyta wprowadza obliczoną wartość średnią między absolutną prawdą i absolutnym fałszem z rezultatem spomiędzy zakresu 0,0 i 1,0. Wprowadza ona odcienie szarości między czarny/biały i prawdę/fałsz.

Logika rozmyta

Logika rozmyta została rozwinięta przez Lotfi A. Zadeh w latach 60 ubiegłego wieku w celu zapewnienia matematycznych zasad i funkcji które były by podobne do ludzkiego języka. Logika rozmyta wprowadza obliczoną wartość średnią między absolutną prawdą i absolutnym fałszem z rezultatem spomiędzy zakresu 0,0 i 1,0. Wprowadza ona odcienie szarości między czarny/biały i prawdę/fałsz.

Logika rozmyta różni się tym od boolowskiej, że jest podobna do naturalnego języka i sposobu myślenia człowieka, jest zależna od stopnia prawdziwości. Różnicę można zobaczyć na poniższych wykresach

Zbiór rozmyty jest to zbiór, którego elementy mają pewien stopień przynależności. Czyli element może w pełni należeć do zbioru (100% przynależności) lub częściowo przynależeć (np. mniej niż 100% i więcej niż 0%). Do pełnego zrozumienia zbiorów rozmytych najpierw trzeba zrozumieć tradycyjne zbiory.

Logika rozmyta jest stosowana gdy mamy nieprecyzyjne warunki, wtedy gdy klasyczne prawda/fałsz nie może być określone. Duża część jest powodowana przez  niejednoznaczność, która jest spotykana w codziennym życiu. Na przykład pytanie: „Czy jest gorąco na zewnątrz?” Odpowiedź na to pytanie jest często określane jako subiektywna, gdzie nie ma dokładnego wyniku. Subiektywna odpowiedź jest zależna od indywidualnego doświadczenia i wiedzy. Człowiek użyje wysokiego poziomu abstrakcji podczas tego procesu. Z tego powodu logika rozmyta jest porównywana do procesu podejmowania decyzji przez człowieka.

Logika rozmyta	prawy panel